Dieta „japońska”
Japończycy to stosunkowo zdrowy i długowieczny naród. To, co zwraca szczególna uwagę, to fakt, iż z wyłączeniem tradycyjnych zawodników sumo- właściwie nie ma wśród nich osób otyłych. Skąd to się bierze?
Japończycy żywią się głównie dwoma produktami- absolutną podstawą tradycyjnych dań japońskich jest ryż. Jest to produkt bogaty w białko i węglowodany. Ryż serwowany jest zarówno do przystawek, dań głównych, jak i zup, a nawet deserów.
Drugim elementem diety Japończyków, jako narodu wyspiarskiego, jest ryba- głównie jest to mięso chude, oraz owoce morza. W niektórych miejscach przeciętne spożycie ryb wynosi blisko 300 kg rocznie! Jest to pokarm bogaty w białko, dostarcza też sporo węglowodanów. Jednocześnie ryby zawierają dawkę ważnych i potrzebnych tłuszczy- chociaż w niewielkich ilościach.
Podstawową zaletą tego rodzaju diety jest zasada „nie mieszania paliw”- nasz organizm czerpie energię, albo z cukrów, albo z tłuszczy. Żywienie się dużą ilością, i jednych, i drugich prowadzi do powikłań żywieniowych i chorób. Japończycy w dużej mierze rezygnują z tłuszczy, jedząc chudo.
W Europie podobną do japońskiej dietę, bogatą w ryby i węglowodany, stosują Szwedzi. Co ciekawe, wiele produktów spożywczych w Szwecji jest dosładzana- pieczywo, nabiał, a niekiedy nawet ryby!
Wadą tej diety są problemy z naczyniami krwionośnymi- niska zawartość tłuszczy w diecie powoduje, iż naczynka nie są wystarczająco elastyczne, a przez to kruche. Nic więc dziwnego, że coraz częstszą przyczyną śmierci w Japonii jest wylew.
