Dobre rady
Co do przedszkola?
Luźne spodnie lub spódnica na gumkę, bluza lub lekki sweterek -czyli ubiór „na cebulkę”, ważniejsza wygoda od elegancji,
Kapcie – najlepiej na rzepy, kurtka z suwakiem, który łatwo się zapina,
Ubrania z rozciągliwymi dekoltami,
Majtki i spodnie na zmianę (gdyby zdarzyła się „wpadka”),
Podkoszulek na zmianę (gdy przy zupie zadrży ręka),
Mała poduszeczka i kocyk (o wymiarach około 130 cm x 170 cm), aby poobiedni odpoczynek był miły i przyjemny,
Ukochana przytulanka, dzięki której łatwiej będzie przeżyć rozstanie z mamą.
Co może pomóc dziecku?
Wcześniejsze przyzwyczajanie dziecka do przebywania w nowym miejscu pod opieką osób trzecich, kontaktowanie dziecka z rówieśnikami, np. na placu zabaw,
Uczenie dziecka poprzez zabawę czynności związanych z samoobsługą,
Informowanie dziecka o tym, że czas w przedszkolu będzie spędzało w towarzystwie innych dzieci, bez rodziców,
Ważne jest, aby rodzice podczas rozstania z dzieckiem byli spokojni (dziecko wyczuwa niepokój dorosłych),
Zabawy z dzieckiem w przedszkole, przedstawianie jego realnych zalet, m.in. obecność rówieśników, wielość zabawek,
Akceptacja płaczu dziecka przez rodziców – naturalnej, zdrowej reakcji na nową sytuację (nie należy dziecka zawstydzać) – duża labilność uczuć dziecka powoduje, że za chwilę jest wesołe i świetnie się bawi,
Wcześniejsze poznanie przedszkola – spacery w kierunku placówki, krótkie wizyty w ogrodzie przedszkolnym i przedszkolu,
„Kawałek domu” – drobiazg przyniesiony przez dziecko z domu, np. ulubiona zabawka, poduszeczka,
Wcześniejsze odbieranie dziecka w początkowym okresie (zawsze należy odbierać dziecko zgodnie z obietnicą).
Dobre rady:
Swojemu dziecku zamiast mówić „musisz” powiedz: „Kochanie masz już trzy lata, więc możesz iść do przedszkola”;
Kompletuj wyprawkę wspólnie z dzieckiem i ciesz się, że będzie korzystać z niej w przedszkolu;
Nie przeciągaj pożegnania w szatni; pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź;
Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić;
Nie obiecuj: „jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz”; kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może być to forma przekupywania;
Nie strasz dziecka przedszkolem („Poczekaj no, już pani w przedszkolu nauczy cię porządku!”);
Nie omawiaj zachowania dziecka przy nim samym. Rozmowy typu: „Nie chciał jeść”, „płakał cały dzień”, „narobił w majtki” odbijają się negatywnie na dziecku;
Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres;
Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kila dni odprowadzał je do przedszkola tato, rozstania z tatą są mniej bolesne;
Pamiętaj: żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze uśmiechem!
